معلم و دانش آموز؛ قربانی نظام آموزشی منفعل
تاریخ انتشار: ۴ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۱۱۹۵۸
زهرا سیف آذرنژاد-روزنامه نگار
حداقل 3علت عمده برای تنبیه بدنی دانش‌آموزان در مدرسه وجود دارد: 1- اعتقاد به آثار تربیتی زجر بدنی براساس پارادایم سنتی آموزش و تربیت 2- حفظ اقتدار معلم و کارکنان مدرسه از طریق سرکوب دانش‌آموز 3- عدم‌توانایی معلمان و عوامل اجرایی مدرسه در مدیریت رفتار در شرایط بحرانی و جلوگیری از تبدیل خشم و عصبانیت به پرخاشگری.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: بوشهر آموزش و پرورش تنبیه بدنی تنبیه بدنی دانش آموز دانش آموزان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۱۱۹۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ده نکته کلیدی برای معلمان دینی و استادان معارف در مدارس و دانشگاه‌ها
به گزارش «مبلغ» حجت الاسلام ذوعلم، پیشتر در گفت وگوی مشروحی با خبرگزاری مهر، «چالش‌های آموزش دینی در مدرسه» را تشریح کرده بود. مهمترین پرسش گفت وگو این بود که: « چرا خروجی چندین سال تحصیلی برخی از دانش آموزان، منجر به دیندارتر شدن آنها نمی‌شود.»
سایت «مُبلغ»، گزیده ای از ۱۰ نکته کلیدی مهم از این گفت وگوی مفصل را در متن زیر مرور کرده است:
۱- در حال حاضر یک معلم دینی با یک کتاب دینی در آموزش و پرورش به تنهایی نمی‌تواند موجب دین دار تر شدن دانش آموزان شود.
۲- تربیت دینی فراتر از آموزش دین است و کاملاً با هم متفاوت است اما برای اینکه بتوانیم تربیت دینی به معنای جامع را در نوجوانان و جوانان ایجاد کنیم باید از بسترهای تعاملی استفاده کنیم.
۳- در خارج از کلاس و مشارکت جوانان و نوجوانان را در اندیشه‌های دین را توسعه بدهیم و بتوانیم.
۴- بر اساس نیازها و شبهات، پاسخ‌های فکری محتوا را بازتولید کنیم.
۵- مدیر مدرسه، مدیر آموزش و پرورش، رئیس دانشکده و دانشگاه‌ها خودشان به یک سطح قابل قبولی از تربیت دینی دست پیدا کرده باشند و در فرایند مدیریت خودشان آن را بروز دهند.
۶- مدیران مدارس و رئیس دانشگاه ها، با دانش آموزان و دانشجویان از آغاز باید وارد یک رابطه دوستانه و فکری شده تا بتواند دغدغه‌ها و پیشنهادها و انتقادات و نیازهای دانشجویان را پاسخ بدهد
۷- دانشجویان از هر گروهی و از هر عقیده‌ای احساس کنند که دیده و شنیده می‌شوند. دانش آموز باید احساس کند که مدیر و معلمان تعاملاتشان با دانش‌آموزان، مبتنی بر تکریم است. ما به یک تقویت، تربیت مدیریت و کنش گری در جامعه و مدارس و دانشگاه‌ها نیاز داریم.
۸- باید تأملاتی برانگیخته شود که فطرت این دانش آموز را برانگیزد و موانع را برای او برطرف کند که بتواند به نقطه مطلوب دست پیدا کند. نظام درسی کنونی ما که درس را باید دانش آموز حفظ کند تفاوت‌های زیادی با نیازها و اولویت‌های دانش آموزان دارد و یک احساس اجبار برای دانش آموز القا می‌کنیم پس قطعاً این محتوا را نمی‌توان به دانش آموز رساند.
۹- مردمی کردن امر تربیت بخصوص در آموزش‌های مدرسه‌های دوره ابتدایی لازم است یعنی بتوانیم از توانمندی‌هایی که در جامعه وجود دارد از مساجد، از دارالقرآن ها، از مردم از والدین از این توانمندی‌ها استفاده کنیم و بتوانیم این توانمندی‌ها را به مدارس وصل کنیم. این امر نیاز به اینکه در ساختار اداری ما یک نوع انبساط و تدابیر تحولی اتخاذ شود تا بتوان این کار را انجام داد.
۱۰- بعضی از مدارس غیر دولتی ما حتی تأکیدهای خیلی زیادی برای حجاب برتر و اجباری کردن چادر در مدرسه دارند ولی این یک امر ظاهری و ویترینی است و از آنجایی که کار فکری و درونی برای صورت نگرفته باعث موضع گیری ها و مقاومت منفی هم می‌شود.
باید حجاب کامل اسلامی و پوشش هنجار مند را به عنوان یک مقررات و ضابطه قرار دهیم و نسبت به آن قانون هم باید دانش آموزان و خانواده را توجیه کنیم چرا که محیط‌های بیرونی و خانواده با هم تفاوت دارند.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت